ایتـالیا و اسـپانیا: دوقطبی اروپایی در صنعت کاشی سـرامیکی

 واحد تحقیقات Acimac آخرین تجزیه و تحلیل صورت های مالی خود را از تولید کنندگان کاشی سرامیکی جهان منتشر کرده است که داده های اقتصادی و مالی 2017-2015 را برای نمونه قابل توجهی از 345 شرکت بررسی میکند: 75 شرکت در ایتالیا، 72 شرکت در اسپانیا، 43 شرکت در سایر کشورهای اتحادیه اروپا، 93 شرکت در آسیا و 62 شرکت در دیگر کشورها در سراسر جهان. تجزیه و تحلیل صورتهای مالی سال 2017 اطلاعات گسترده ای را درباره عملکرد، ساختار و قدرت مالی شرکت ها فراهم کرد.

مقایسه ای بین شرکت های مستقر در ایتالیا، اسپانیا، بقیه اروپا و بقیه جهان نشان میدهد که سودآوری شرکت های ایتالیایی بسیار شبیه به سودآوری همتایان اسپانیایی آنها در طول دوره سه ساله 2017-2015 است ( ROI ایتالیا: 3/5 و در حال رشد؛ ROI اسپانیا: 1/5 و با ثبات یا اندکی در حال کاهش(. به هر حال شرکت ها در ایتالیا و اسپانیا از لحاظ سودآوری ناخالص و خالص در مقایسه با میانگین عملکرد شرکت ها در سایر کشورها در اروپا و سایر نقاط جهان، نتایج کمتری را گزارش کردند. اما علیرغم شباهت های آنها، شرکت های ایتالیایی و اسپانیایی نیز تفاوت های چشمگیری را نشان میدهند. با شروع از حاشیه ارزش افزوده قابل مقایسه، شرکته ای ایتالیایی به سطح مشابه EBITDA با همتایان اسپانیایی خود دست مییابند؛ اما از یک مدل تجاری استفاده میکند که از تعداد کمتری از کارگران با بهره وری و درآمد بیشتر بهره می برد. به عبارت دیگر شرکت های ایتالیایی، اندازه میانگین کوچک ِ تر خودشان را با استفاده از نیروی کار با بهره وری بالاتر جبران میکنند. این با سطح ارزش افزوده به ازای هر کارمند نشان داده میشود که برای شرکت های ایتالیایی بیش از 20.000 یورو بالاتر از میانگین اسپانیا است.

شایان ذکر است برای این که بتوانیم نسبت بین هزینه های کارگری و گردش مالی را به عنوان هزینه های کارگری واحد ULC ))تفسیر کنیم، شرکت ها باید سطوح قیمتی مشابه داشته باشند. این شرط که از لحاظ قیمت، به بازارهایی با کالاهای نسبتاهمگن اعمال میشود، نمیتواند به طور کامل در مورد تولیدکنندگان کاشی ایتالیایی و اسپانیایی اعمال شود زیرا تقسیم بندی و جایگیری آن  ها کامال متفاوت است

. به عبارت دیگر، مقایسه ULC شرکتهایی با قیمت ِ های میانگین بسیار متفاوت امکان پذیر نیست؛ زیرا شرکت هایی که قیمت های متوسط بالاتری دارند (در این مورد، شرکتهای ایتالیایی) یک ULC کمتر خواهند داشت و از لحاظ نظری رقابتی تر به نظر میرسند و همه شرایط دیگر برابر هستند. به هر حال در مورد سودآوری، شرکت هایی با نسبت هزینه کارگری به گردش مالی کمتر، کارآیی بیشتری دارند (مانند شرکتهای ایتالیایی(با بیان این مطلب، شایان ذکر است که بهره وری بالاتر کارگران ایتالیایی با سطح بسیار بالاتر هزینه های کارگری به ازای هر کارمند همراه است: 56.000 یورو در سال در ایتالیا در مقایسه با 43.000یورو در سال در اسپانیا.

به هر حال، این تفاوت به معنای آن نیست که شرکت های ایتالیایی سودآوری کمتری دارند. شرکت های سرامیکی ایتالیایی سطح بالاتری از سرمایه گذاری انجام شده به ازای هر کارمند با کل دارایی ها به ازای هر کارمند را دارند که بیش از 90.000یورو بالاتر از رقم مربوطه برای همتایان اسپانیایی آنها است. این با بهره  وری  بالاتر نیروی کار در شرکت های ایتالیایی سازگار است. در کنار دارایی های کل بالاتر به ازای هر کارمند، شرکت های ایتالیایی نیز سطح سرمایه گذاری کمتر و در نتیجه اهرم مالی بیشتر از طریق سرمایه شخص ثالث را دارند.

هر دو شرکت های ایتالیایی و اسپانیایی سطوح خوبی از نقدینگی و قدرت مالی بالا را نشان می دهند. به هر حال، از لحاظ جریان نقدی، شرکت های اسپانیایی مجبور هستند تا با زمان های طولانی جمع آوری مطالبات تجاری اما زمانهای پرداخت مبلغ بازپرداخت های تجاری بسیار کوتاه تر کنار بیایند. این بدان معنی است که آنها به میزان قابل توجهی در تأمین مالی تأمین کنندگان خود مشارکت میکنند و اگر چه آنها قادر به بهره برداری از حاشیه جریان نقدی بالاتر هستند اما با این وجود هزینه های مالی مربوطه را تحمل میکنند. در ایتالیا، میانگین زمان های جمع آوری به طور مشابه طولانی است (بیش از 3 ماه، همانند اسپانیا) اما آنها با زمان های پرداخت همزمان هستند به طوری که بر وضعیت مالی شرکت تأثیر سوء نمیگذارد. شرکتها در بقیه اروپا (و حتی بیشتر از آن در بقیه جهان) مدلهای کسب و متفاوتی را بر اساس ابعاد بزرگ شرکت در پیش میگیرند تا از مزیت کار نسبتا مقیاس (scale of economies) در بخش های محصول متوسط و متوسط- پایین، شدت کار بالا و بهره وری کار پایین استفاده کنند.

استفاده بیشتر از نیروی کار ارزان تر و فراوان تر )متوسط هزینه کارگری به ازای هر کارمند کمتر از نیمی از هزینه کارگری به ازای هر کارمند در اسپانیا و کمی بیش از یک سوم آن در ایتالیا است(، شرکت ها را بسیار سودآور می سازد و از لحاظ سود خالص، به آنها مزیتی بین نقاط یک و نیم و دو درصدی میدهد. اگر چه آنها در بخش هایی با میانگین قیمت مختلف کار میکنند، اما شرکت های خارج از ایتالیا و اسپانیا سطح بهره وری اقتصادی و مدیریتی بسیار بالایی دارند؛ به طوری که ریسک قابل توجهی برای آنها وجود دارد که تنوع تولید خودشان را به سوی بخشهای ممتازتر گسترش دهند و از این طریقِ فشار رقابتی را بر دو قطب اروپایی ایتالیا و اسپانیا افزایش دهند.

 

اگر به دنبال خرید کاشی اسپانیایی در ایران هستید، اندیا گرس بهترین گزینه پیش روی شما است. شرکت اسپانیایی اندیا گرس نتیجه مشارکت یکی از بزرگترین و با کیفیت ترین تولیدکنندگان پرسلان در ایران؛ یعنی شرکت پرسپولیس با بزرگترین بازرگانی آنلاین ایران، شرکت سرام پخش است. برند اندیا گرس بر روی سایز های لوکس و نوآورانه‌ای نظیر 80160 و 40160 و 20160 و 120120 با ضخامت 11 تا 20 میلیمتر متمرکز شده است تا جدیدترین و زیباترین پوشش کف و دیوار را با استفاده از مدرن ترین ماشین آلات و پرس بزرگ و دستگاه دیجیتال پیشرفته و کوره پخت حرفه ای تولید کند.