کاشی های عایق حرارت و کاشی های حساس به حرارت

کاشی حرارتی نوعی کاشی است که برای تولید گرما طراحی شده است. برای این منظور اختلاف ولتاژ به یک لعاب رسانای الکتریسیته اعمال می شود که بر مبنای اثر ژول حرارت تولید کرده و کاشی را گرم می کند. بدنه کاشی بر خلاف لعاب به عنوان عایق حرارتی عمل کرده و بنابراین توان تلف نخواهد شد و تمامی جریان اعمال شده صرف تولید حرارت می شود.

در کنار این ویژگی ها، این نوع کاشی دارای ویژگی های دیگری همچون دوام، تمیز بودن و آب بندی مناسب است.

 

 

با حرکت شاتل فضایی در سرعت‌های بالا در جو، پوسته ی شاتل شدیدترین شارهای حرارتی را تحمل می کند که باعث گرم شدن ایروترمودینامیکی همه ی سطوح بیرونی با دمایی نزدیک به دمای سطح خورشید می شود. بنابراین برای جلوگیری از آسیب دیدن سازه و حفظ سوخت هیدروژن مایع و اکسیژن مایع به یک سازوکار حفاظت حرارتی نیاز است. با ورود شاتل فضایی به جو، دمای سطح آن حدوداً به 1260 درجه سانتیگراد می‌رسد که از دمای ذوب آلومینیوم و آهن بیشتر است و باید از تکنولوژی‌هایی استفاده کرد که در برابر دما و فشارهای بالا مقاوم، قابل استفاده مجدد، سبک و کم هزینه باشند. امروزه از کاشی‌های سرامیکی عایق حرارت، اطراف بدنه آلومینیومی شاتل استفاده می‌شود. دمای بعضی نقاط شاتل از 1250 درجه سانتی گراد هم بیشتر می‌شود (مانند نوک شاتل که دمای آن به 1650 درجه سانتیگراد نیز می‌رسد) که در این نقاط از کامپوزیت‌های گرافیتی استفاده می‌شود.

 

یکی از اولین کاشی های حرارتی توسط ناسا برای محافظت از تخریب شاتل در راه بازگشت به زمین استفاده شده است. این کاشی ها از ماده ای به نام LI-900 ساخته شده است که اسفنجی از شن و ماسه ی بسیار سنگین کوارتز است. این بدنه دارای 94 درصد حجمی هواست و جنس آن از سیلیس ذوبی یا شیشه ی سیلیکای 99/9 درصد می باشد به همین دلیل هنگام لمس کردن خنک هستند. تلفیق تخلخل و جنس سیلیس ذوبی کمک می کند تا لبه های کاشی در اثر لمس کردن سریعا خنک شوند. این فناوری دارای کاربردهای بسیار فوق العاده ای است.

 

---

#کاشی #سرامیک #سرام پخش