شیوه های موفقیت آمیز ژاپنی ها در راستای مزیت رقابتی

چهار شیوه موفقیت آمیز که توسط ژاپنی ها مورد استفاده قرار گرفته است به اختصار توضیح داده می شوند.

لایه های مزیت:

اگر شرکت مجموعه ای وسیع از مزیت ها را داشته باشد از نظر رقابتی با ریسک کمتری مواجه است. به همین دلیل ژاپنی ها لایه های متعددی از مزیت را ایجاد کردند. به عنوان مثال در دهه ۱۹۷۰ برای به دست آوردن مزیت، بر شبکه های توزیع ، سرمایه گذاری وسیعی کردند و سپس بر سرمایه گذاری منطقه ای تاکید نمودند. بنابراین حرکت از مسیر مزیت هزینه به کیفیت و قابل اعتماد بودن محصول و سرمایه گذاری سنگین در شبکه های بازاریابی و تولید منطقه ای باعث خلق مزیت برای ژاپنی ها گردید.

۱- c:

در این شیوه شرکت از غفلت رقیبی که توجهش به صورت محدودی به یک بخش از بازار و یا یک منطقه جغرافیایی خاص معطوف است بهره برداری می کند و تجربه در این مناطق سکوی پرش شرکت ها در بازار اصلی می شود.

۲- تغییر قوانین رقابت:

امتناع از عمل بر مبنای قوانین خلق شده توسط رهبران صنعت در این شیوه مطرح است. ژاپنی ها در حوزه های مختلف ازجمله شبکه های توزیع، خدمات پس از فروش، نوع محصولات، فرآیند تولید و قیمت گذاری، به گونه ای متفاوت از رهبران صنعت عمل کرده و قوانین حاضر را به وجود آوردند.

۳- همکاری و مشارکت:

استفاده از دانش فنی سایر شرکت ها و مشارکت در اشکال مختلف مانند سرمایه گذاری مشترک و لیسانس مورد استقبال وسیع ژاپنی ها برای کسب مزیت رقابتی بوده است.

(Keegan & Greey, 1997 ,pp 357-359)

پرفسور ریچارد داوینی نیز معتقد است که راهبرد پورتر برای دنیای رقابت مناسب نیست و اشاره می کند که ثبات بازار با توجه به کوتاه بودن عمر مصرفی کالا، فناوری های جدید و جهانی شدن معنای خود را از دست داده و بنابراین هدف راهبرد از حفظ و نگهداری مزیت رقابتی باید به کسب مزیت های مداوم و بهبود آنها تغییر کند. او اصطلاح مافوق رقابت را مطرح کرد و بر این باور است که هر چیز به علت مانورهای پویا و تعامل راهبردی شرکت های فراملیتی مانند مایکروسافت در حال تغییر است و هیچ مزیتی نمی تواند برای بلند مدت حفظ گردد.

بر طبق نظر داوینی؛ رقابت در چهار حوزه ظاهر می شود. حوزه هایی که تعامل های راهبردی پویا با یکدیگر دارند عبارتند از:

۱- کیفیت/ هزینه

۲- زمان و دانش فنی

۳- ایجاد موانع ورود برای رقبا در یک منطقه جغرافیایی، صنعت یا بازار محصول

۴- داشتن منابع برتر

به اعتقاد داوینی تنها منبع مزیت رقابتی پایدار، توانایی شرکت برای مدیریت تعامل های راهبردی پویا با رقبا است که موقعیت نسبی مزیت و برتری را در هرکدام از چهار حوزه حفظ می کند.

منبع: کتاب راهبردهای رقابتی ایران در بازارهای هدف (صنعت کاشی و سرامیک )

گردآوری شده توسط: پایگاه اطلاع رسانی کاشی و سرامیک سرام پخش

[flm_button link_address=”https://instagram.com/cerampakhsh” link_target=”_blank” icon_placement=”Left” button_text=”اینستاگرام ما را دنبال کنید” font_family=”Shabnam” font_size=”15px” button_size=”XS” button_color=”White” text_color=”Purple” button_hover=”HoverF-Purple” rounded_corners=”3″ box_shadow=”3″ custom_border_color=”9f5de2″ animate_icon=”Grow” icon=”fa-instagram”]