“کووید – ۱۹” یا “همان “کرونا”؛ ویروسی که وقتی زمزمه فراگیر شدنش در سرزمین اژدهای قرمز به گوش میرسید، شاید کسی فکر نمیکرد خیلی سریع در سطح جهان گسترش پیدا کند.
به گزارش سرام پخش به نقل از خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، “کووید – ۱۹” یا “همان “کرونا“؛ ویروسی که وقتی زمزمه فراگیرشدنش در سرزمین اژدهای قرمز به گوش میرسید، شاید کسی فکر نمیکرد خیلی سریع در سطح جهان گسترش پیدا کند و تمامی بازارهای مالی دنیا، بویژه بازار سهام کشورهای مختلف را تحتالشعاع خود قرار دهد.
این ویروس کوچک هر چند به عنوان مثال بلافاصله پس از ورودش به آمریکا، بورس وال استریت را به زانو درآورد و بدترین عملکرد از زمان بحران مالی سال ۲۰۰۸ را برای سهامداران این بورس به ثبت رساند، اما اثرگذاریاش بر بورس تهران زمان برد؛ آن هم شاید به لطف نقدینگی بالایی که در بازار سهام کشورمان بوده و هست.
اما دلیل تاثیرپذیری دیرهنگام بازار سهام ایران از ویروس کرونا هر چه بود، سرانجام بورس ما هم از این اتفاق تاثیر پذیرفت و در روزهای پایانی اسفندماه جاری در کنار عواملی همچون تصمیمات یکشبه و آنی متولیان بازار سهام در کاهش دامنه نوسان سهام و لغو آن، تغییر حجم مبنا، شایعه تغییر رئیس سازمان بورس، سقوط چشمگیر قیمت جهانی نفت و نیز موعد تسویه اعتباری کارگزاریها، کرونا هم سرانجام بازار سرمایه را به سرفه انداخت و باعث افت شاخص بورس و تشکیل صفهای فروش در تالار شیشهای شد.
البته آن قدر که هیجان ناشی از احتمال و شایعه قرنطینه شهرها به دلیل مبارزه با ویروس کرونا بر بازار سهام اثر گذاشت، تاثیرگذاری بنیادین این ویروس بر اقتصاد و بازار سهام، نتوانست اثری بر شاخص بورس و سهام شرکتها بگذارد.
این در حالی است که بررسی تاثیر ویروس کرونا بر اقتصاد و در پی آن بازار سهام نشان میدهد نخستین تاثیر قابل بیان این ویروس بر اقتصاد ایران، بسته شدن مرزها و کاهش مبادلات مرزی است که از این جهت اقتصاد کشور و در پی آن بازار سهام آسیب میبیند.
سوی دیگر تاثیرگذاری ویروس کرونا بر بازار جهانی نفت و همچنین صنعت حمل و نقل و توقف تحرک در بین کشورها، هم به کاهش مصرف سوخت منجر میشود و هم این که صنعت حمل و نقل را زمینگیر میکند. ضمن این که کاهش حمل و نقل بینالمللی نیز مساوی است با کاهش مبادلات اقتصادی و جابجایی ارز و در پی آن آسیب دیدن اقتصاد و نیز بازار سهام.
علاوه بر این ترس از کرونایی شدن نیروی انسانی نیز موجب شده تا ساعات کاری شرکتهای مختلف کاهش یابد که این اتفاق نیز مساوی است با کاهش تولید و افزایش هزینههای بنگاهها. ضمن این که هزینههای درمان بیشتر برای شرکتهای بیمهای فعال در حوزه بخش سلامت بویژه بیمه تکمیلی را هم نباید در این رابطه از قلم انداخت.
در همین حال اما صنایعی همچون گردشگری و هتلداری نیز مورد کملطفی ویروس کرونا قرار گرفتهاند و توقف مسافرتهای داخلی و خارجی به فعالیتهایی مانند گردشگری، دستورانداری، هتلداری، حمل و نقل در حوزههای زمینی، ریلی و هوایی آسیب زده است.
البته بحران کرونا به این صنایع خاتمه پیدا نمیکند و معضلی به نام برگزاری مجامع شرکتهای بورسی و فرابورسی را هم باید به مضرات این ویروس اضافه کرد. این در شرایطی است که برخی معتقدند شاید به لطف توفیق اجباری ویروس کرونا بتوانیم به برگزاری مجامع الکترونیک فکر کرده و آن را محقق کنیم.
در مقابل اما کویید – ۱۹ خوبیهایی هم به همراه دارد؛ به عنوان مثال در صنعت شوینده و دارو و همچنین شرکتهای پخش و فروشگاهها، به لطف همهگیر شدن ویروس کرونا شاهد فعالیت، تولید و فروش بیشتر این شرکتها هستیم.
در مجموع باید گفت پس از عواملی همچون تصمیمات هیجانی سازمان بورس در تغییر حجم مبنا و دامنه نوسان، حالا نوبت سرفههای بورس تهران بابت هیجانزدگی ناشی از شایعه قرنطینه شهرها فرا رسیده است.
سرفهای که بدون شک به لطف نقدینگی خوبی که ماهها است وارد بازار سرمایه شده و کماکان حضور دارد، همچون خودِ کرونا کوتاهمدت و زودگذر خواهد بود و بازنده سرفههای کوتاهمدت و افتِ گذرای بازار سهام، هم سرمایهگذارانی هستند که هیجانی در صفهای فروش قرار میگیرند و هم افرادی که از هیجان ابتلا به ویروس کرونا، از آن سوی بوم افتاده و پیش از ابتلا به این ویروس، آن را ماندگار و همیشگی میدانند.
نظرات ۰